«Μπράβο!» μου είπε γλυκά «χαίρομαι που γελάς! Σημαίνει ότι σιγά σιγά έχεις αρχίσει να αποδέχεσαι την ιδέα!». Έσκυψε μπροστά μου κι ακούμπησε τα χείλη του στα χείλη μου. Ξαφνικά η γλώσσα του διείσδυσε βίαια και ορμητικά μέσα στο στόμα μου, γλίστρησε πάνω στην υγρή επιφάνεια της δικής μου γλώσσας και εξερεύνησε με βουλιμία κάθε χιλιοστό της ενώ την ίδια στιγμή τα χέρια του είχαν αγκαλιάσει το κεφάλι μου και το κρατούσαν σταθερό πιέζοντάς το προς το δικό του μ’ένα τρόπο που έδειχνε ξεκάθαρα τις προθέσεις του Βασίλη στο ζήτημα του ποιος θα είχε από δω και πέρα το πάνω χέρι. Άρχισε να ρουφάει μέσα από το στόμα μου λες και ήθελε με αυτόν τον τρόπο να αδειάσει την ψυχή μου μέσα μου. Όταν τελικά με άφησε σκουπίσαμε κι οι δυό τα σάλια και μου είπε: «έχεις φιλήσει ποτέ γκόμενα έτσι;». «Όχι» είπα. «Γι’ αυτό και δεν μπορείς να τις ρίξεις εύκολα» μου απάντησε. «Ενώ εγώ» συνέχισε ψιθυρίζοντας «με ένα τέτοιο φιλί τις ρίχνω κατευθείαν όπως και μόλις τώρα έριξα την πιο ωραία γκόμενα που είχα ποτέ. Έτσι δεν είναι μωρό;». Έγνεψα ντροπαλά καταφατικά. «Άχου το άχου το μου ντρέπεται!» είπε κι άρχισε πάλι να μου χαϊδεύει τα μάγουλα. «Και τώρα τι θα γίνει ρε Βασίλη;» του λέω. «Της πουτάνας! Και μάντεψε ποια θα είναι η πουτάνα!». Γελάσαμε. «Λοιπόν» μου κάνει «καλύτερα να συνεχίσουμε στο δωμάτιό σου». «Και γιατί στο δικό μου παρακαλώ;» έσπευσα να διαμαρτυρηθώ. «Χε χε» μου λέει ο Βασίλης με πρόστυχο βλέμμα «στο δικό σου θα είναι πιο καύλα, θέλω να σε φυστικώσω στην έδρα σου, να μου παραδοθείς εκεί, να σε αλώσω ολοκληρωτικά! Έλα τώρα που σε πιάσαν οι ντροπές, αφού το θες κι εσύ, θα το χαρείς, θα δεις! Θα το γλεντήσουμε καλά!». Με έπιασε από το χέρι κι έτσι χεράκι χεράκι με έσυρε στο δωμάτιό μου. Όταν μπήκαμε μέσα αντίκρυσα ένα θέαμα ολωσδιόλου απρόσμενο. Πάνω στο περβάζι του παραθύρου που υπήρχε στον τοίχο που ακουμπούσε το κρεβάτι είχαν τοποθετηθεί προσεκτικά μέσα σε ένα μεταλλικό κηροπήγιο κόκκινα αρωματικά κεριά που έκαιγαν ρομαντικά και η φλόγα τους φώτιζε το σκοτεινό δωμάτιο αναδίδοντας έ... Les hele novellen