Με τον Βασίλη ήμασταν φίλοι αρκετό καιρό, από το Λύκειο, και η τύχη τα έφερε έτσι ώστε να περάσουμε στην ίδια σχολή και στην ίδια πόλη και να βρεθούμε συγκάτοικοι στο ίδιο διαμέρισμα. Η συγκατοίκησή μας υποσχόταν όλα τα πλεονεκτήματα μια παλιάς γνωριμίας μεταξύ δύο κολλητών: ξέραμε καλά ο ένας τον άλλον κι έτσι η συμβίωση δεν θα χρειαζόταν να περάσει ούτε από κάποιον χρόνο προσαρμογής ούτε και από κάποιον χρόνο δοκιμασίας προκειμένου να διαπιστωθεί η βάσει των χαρακτήρων μας εφικτότητά της. Εξ άλλου είχαμε συμβιώσει και στο παρελθόν, όχι βέβαια για μεγάλες περιόδους, κυρίως κάποια καλοκαίρια στο παραθαλάσσιο εξοχικό του Βασίλη, και τα είχαμε καταφέρει μια χαρά. Γνωρίζαμε καλά ο ένας τις συνήθεις του άλλου, τις προτιμήσεις του, τις ιδιοτροπίες του, αλλά συμμεριζόμασταν και κάποια κοινά ενδιαφέροντα και στο κάτω κάτω ήμασταν δύο παλιοί φίλοι σε μία ξένη πόλη, ποια άλλη συγκατοίκηση θα μπορούσε να φανεί προσφορότερη λύση; Τον πρώτο μήνα όλα έβαιναν αρμονικά. Οι συνηθισμένες πρώτες μέρες της φοιτητικής ζωής, ανοιχτές σε γνωριμίες και γεμάτες περιέργεια αλλά και διάθεση για ελεύθερη ζωή. Στο μεταξύ ο Βασίλης, όπως μου είχε εξομολογηθεί αλλά και όπως είχα καταλάβει και μόνος μου, πολιορκούσε μια κοπέλα από την σχολή, εξαιρετικά όμορφη, την Δήμητρα. Ψηλή, μελαχροινή, με γαλανά μάτια, στήθη σχεδόν σφαιρικά σε μέγεθος μικρών πεπονιών που διαγράφονταν κάτω από τα κολλητά της ρούχα αρκετά σφιχτά, στητά και σφριγηλά όπως και οι τέλεια τορνευτοί ημισφαιρικοί γλουτοί της. Αυτοί οι τελευταίοι τονίζονταν ιδιαίτερα κάτω από τα κολλάν που συνήθιζε να φοράει ή ακόμη πιο όμορφα κάτω από τα εφαρμοστά τζην, τα ξεθωριασμένα ακριβώς στα σημεία των γλουτών που νόμιζες πως τρίβονταν μεταξύ τους καθώς περπατούσε εκτινάσσοντας στα ύψη τις τιμές της τεστοστερόνης μου και αναγκάζοντάς με πολλές φορές να προσπαθώ να καλύψω όσο πιο εύσχημα μπορούσα τις αδιάκριτα συχνές στύσεις μου κάτω από το εξόγκωμα του δικού μου τζην. Με λίγα λόγια ήμουν κι εγώ απελπιστικά ερωτευμένος με την αιθέρια αυτή ύπ... Les hele novellen