ser deg med ein gong. Umogleg å sette fingeren på kva det er. Du er
blankpolert, vanleg som dei andre. Borgarleg. Dydig. Familiekvinne.
Det er kanskje noko med måten du svarar blikket mitt på. Ikkje utfordrande,
men uroleg, likevel ikkje avvisande når eg tydeleg vurderer kroppen din og
du kan sjå at eg kler av deg med augene. Ein slags gysande vellyst du ikkje
kan skjule. Eg kan lukte begjæret ditt tvers over rommet.
Brått er eg der ved sida av deg. Orda mine er heilt vanlege, uskuldige, men
blikket mitt viser kva eg tenker på. Eg kan sjå at brystvortene dine knoppar
seg gjennom kjolestoffet. Og du ser at eg ser at brystvortene dine knoppar
seg gjennom kjolestoffet. Du ser ut som du føler deg ukomfortabel, men vi
veit begge kva som skjer. Kva som er inne i oss.
Eg spør om du kan vise meg kor toalettet i den ubrukte andreetasjen er. Om
du kan følgje meg å låse opp. Spørsmålet er uskuldig. Men du veit at noko er
i ferd med å skje. At det må skje. Du nøler eit sekund før du smiler eit
hektisk, litt nervøst smil, finn fram nøkkelen og seier:
-Følg meg.
På veg opp i andre etasje er du tydeleg nervøs, enda eg ikkje gjer noko anna
enn å sjå på deg. Du anar meir enn veit at eg studerer rompa di der du
trippar foran meg. Du unnskulder at det er så stor trafikk på det andre
toalettet. Seier at du i ikkje har funne det ledig du heller. Eg må smile av
den lille nervøse latteren din, holder døra til toalettet open og seier:
-Du først! Smiler gentleman smilet.
Eg ventar utafor til eg høyrer tissestrålen i doskåla. Opnar døra og går
inn. Augene dine er store, men du seier ingenting. Inst inne visste du det
jo. Eg låser døra med eit klikk bak meg. Du pustar tungt, anspent når eg går
mot deg. Du er sårbar. Dei siste tissestrålane spruter mot porselenet som
små hikst. Eg ser deg i augene. Vil forsikre meg om at du forstår, at du er
med. Opnar smekken. Tar fram kuken.
E... Les hele novellen
